Των ημερών το στίγμα…

Εύνοια των χρωμάτων- την στιγμή

που οι παρομοιώσεις σπουδαιώνονται    και τα γλαφυρά

δευτερόλεπτα   

βοούν    

όπως μελίσσι γύρω από το αυτί του λουλουδιού.

Εντός κοιτάζω:  

φρυκτωρίες να σου στείλω το μήνυμα  

των αστεριών οι θηλές απ' όπου

βυζαίνω την Αλήθεια τ' ουρανού.  

Σφύζει από έντομα ο κήπος

τα παράθυρα ανοιγοκλείνουνε απ' τον αέρα 

ο Δεκέμβριος γέμισε παγωνιά κι οφθαλμαπάτη.

Πάμε για τα Χριστούγεννα-

πότε καμώνεται πως θα μας στέρξει ο καιρός και πότε

μας πολεμά-

σαν μια φρεγάτα που την έφαγε η μάνητα της θάλασσας..