...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

22 Μαρτίου 2016

Ξημερώνει..




Βιαστικό αεράκι και ύπνος ξιφήρης κάπου πιο πέρα
απ' τις πικροδάφνες, πίσω απ' το τζάμι που η νύχτα καθρεφτίζει
ένα αστέρι και έναν 
καημό.
Μαγεία του ουρανού, κόλπα απίστευτα, γεμάτες
μπαταριές κάπου εκεί που τα μαστόρια τ' ουρανού αντιπαραβάλουν
μνήμες μιας άλλης εποχής με την πεζότητα των πάντων.
Ενός ποιήματος η θάλασσα
μπερδεύει του στίχου τον παφλασμό με την μπέσα της μέρας.
Ησυχία γύρω.
Ξημερώνει…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου