Παρανάλωμα της εικόνας…

Συνωμοσίες πίσω από το φεγγαρόφωτο, ακούσματα

ιερά, νύχτας καμώματα, παιχνίδισμα

του νερού επάνω στο νερό, αιφνίδιο αεράκι

που μπλαβίζει την θάλασσα, την ώρα που οι πικροδάφνες γέρνουν και κοιμούνται, πλάι στον δρόμο, ήσυχες και άφοβες, σκονισμένες

από τα αυτοκίνητα που τρέχουν προς το αγελαίο ένστικτο των οδηγών τους

να επιβιώσουν..

Ζωή όπως ο θάνατος θα την πάρει, ζωή

αγχωτική. Ύστερα που την σπουδάζω όπως

να διαβάζω μια μικρή παλάμη όπως μια τσιγγάνα που γυρεύει να βρει μυστικά

επάνω της, στις βαθιές χαρακιές και

στον ρηχό ενθουσιασμό

όλα ξαφνικά να αναιρεθούνε..

Ρολόι άοκνο, στέλνει τους λεπτοδείχτες του

στο πέρα από τον χρόνο κατόρθωμα-

Ρολόι οκνό, στέλνει την μελαγχολία μου στον φούντο-

απόψε που εσύ είσαι εγώ και όλοι πια είμαστε ένα

λεξιλόγιο σε γλώσσα που έχει παραφθαρεί και πια δεν υπάρχει..