ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΕ ΦΤΑΝΩ…

ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΕ ΦΤΑΝΩ…

Τι ωδικά που είναι αυτά τα δευτερόλεπτα
που είμαι μαζί σου και μέσα στα πράσινα μάτια σου κοιτώ
να γίνεται απλό θαυμαστικό των αισθημάτων μου ο κόσμος!
Με την ψυχή σε φτάνω…
Τόσο απόμακρη που νομίζω πως γίνεται
σαν ένας άστρων σχηματισμός που μυθική κάνει
την που σε σκέφτομαι νύχτα..
Αγαπάς τις λέξεις -τελικά
σου υποτάσσονται
κάνοντας κάθε σου ποίημα
σαν αίνιγμα
που μου λέει και άλλες εικόνες..
Τρυφερά αγγίζω τα χέρια σου.. Γερνούν
μόνο οι διαθέσεις..
Δεν πειράζει - γιατί
εσύ
λουσμένη στο φως με τα ξανθά σου λόγια
έχεις μία φωνή νεανικής πίστης που με κάνει
να τα χάνω
όταν ξανά μου μιλάς
και μου απαγγέλλεις
ωραία πιο ωραία τον άνεμο!
Και μες τον ύπνο μου ζητάς
άσυλο από τα πιο κρυφά μου όνειρα
όπου σε έχω μες την αγκαλιά μου και αισθάνομαι
να μικραίνει παράξενα και να γίνεται
του χεριού μου ο κόσμος..

11.10.2009