Με έναν ήχο νύχτας που κομματιάζεται

8.

Με έναν ήχο νύχτας που κομματιάζεται και αστέρια
Όλο φωτιά και μακρινή συνομωσία
Να παραμείνει ωραίος πάντοτε ο ουρανός.

Στα βαθιά του ορίζοντα οι πολιτείες αναμμένες.

Ένα φίδι αργό από λαμπιόνια και κατασταλαγμένη σοφία
Που έρπει αργόσυρτο προς έναν ύπνο
Ιαματικό.

Όλες τις ευτυχίες μου τις κομμάτιασα, έπλασα
Πάλι το σώμα
Με άλλη ψυχή.

Βρέθηκα στο πεζούλι του παλιού μου σπιτιού-
Που απ’ την ταράτσα του
Λες κι ο θεός με βλέπει.

Και γράφω τώρα γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς-

Αλλιώς μου εναντιώνεται κι ο εαυτός μου ακόμα!



2.7.2008