...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

25 Οκτωβρίου 2009

Η ώρα μύριζε φρόνηση και κομμένο καρπούζι

46.

Η ώρα μύριζε φρόνηση και κομμένο καρπούζι
στον μεγάλο δίσκο, στην κουζίνα που τα πλακάκια
γυάλιζαν σαν το πάτωμα μιας πολύχρυσης Ατλαντίδας..

Τα κουκούτσια του
μαύρες ψηφίδες που φυτεμένες ανασυνθέτουν
πάλι τον ίδιο καρπό

σκορπούσαν πέρα δώθε, όπως πολέμαγε
τσιμπολογώντας τα να δροσιστεί ο παπαγάλος.

Και καμωνόμουν πως δεν βλέπω, πως δεν ξέρω τίποτα
από τις σκανταλιές του, όταν λερωμένος από την χαρά σκαρφάλωσε
στον ώμο μου, πιο φιλικά να με πιστέψει..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου