Κρίνοντας τις μέρες από την ειδή τους
Περνάμε μια ζωή που άπτεται της σιωπής.
Και, ύστερα, μια μελαγχολία έρχεται.
Εισβάλει ξαφνικά και ένας τέλειος έρωτας
Και συμπληρώνονται τελεσίδικα όλα.
Με στίχους που μπαγιάτεψαν- οι αποδέλοιποι
Γκρεμίζουν φυλακές της επιθυμίας
Και ασωτεύουν.
Κατάληξη των γεγονότων, ο καημός.
Κι ο πόνος, όπως μένουμε συντετριμμένοι
Και μας απορροφά ένα ευέξαπτο τοπίο…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου