Η αντιστροφή των αξιών…

 

Γεμάτο φεγγάρι και πάθος έντονο της νύχτας

Ζαλισμένο αγιόκλημα και τρεμάμενο φως του μεσημεριού

Οι αξίες μας εύθρυπτες σαν μοιρασμένα τιμάρια

Δίνονται και ξαναδίνονται στον ιδρωμένο δρόμο της αίγλης της ποιητικής

Σχήμα παίρνει λουλουδένιο η κάθε νέα απόκτηση

Το έντονο ροζ των επιθυμιών

Το έντονο κόκκινο

Κλονισμένα κάτω από το πρίσμα της οξύμωρης αυταπάτης

Αντιστρέφουν τα τεκμήρια των αποδείξεων

Τίποτα πια δεν υπάρχει

Όπως ήτανε τίποτα τίποτα

Όλος ο βίος ένας κόπος που ξεθύμανε

Και η ζωή μια βούληση μία φενάκη..