Ο οίκος…

 

 

 

 

Ευάλωτος οίκος σαν ευάλωτη πόλη σαν ευάλωτη ψυχή,

Τις νύχτες ξερνάει δημοκρατία και τις μέρες απλά ονειρεύεται ενώ

Κουρδίζει τον κόσμο να λαλεί φοβισμένος-

 

Πλούτος για να φανεί και πλούτος για να είναι πλούτος,

Η φτώχεια όμως είναι παντού και δεν συμμαζεύεται,

Απόψε τον λαμπρύνει το ασήμαντο φεγγάρι,

Απόψε σπέρνει τις ιδέες του πλατιά

 

Και ένα μήνυμα τσαλακωμένο πέφτει μες τον ύπνο όλου του κόσμου

Από ελευθερία ζαλισμένη που σκλαβώθηκε!