Τα λόγια μας ένας καπνός, μια ρίζα που δεν ξέρει από βάθος.
Εκκινούν από το σημείο μηδέν και πάντοτε φτάνουν
Απόηχος μακρινής ουτοπίας ονείρων.
Και η ζωή; Πού το πάνε ασχημονώντας μεταξύ τους οι άνθρωποι;
Στον καημό ενός ήλιου ορκίστηκα να φυλάξω καλά τα μυστικά μου.
Προσκολλημένος στην αθωότητα των παιδιών και τα τέχνης πονήματα
μιας ηλιαχτίδας!
*****
Η ασπίδα από τον Τάφο του Φιλίππου
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου