Οι γυναίκες με τις αφοσιωμένες ζωές τους κι ένα φως αφιερωματικού χαρακτήρα που διαχέεται
προστατευτικός πάνω στην καθημερινότητα.
Φροντισμένα τρυφερές, μειλίχιες, αθώες:
μάνες που μας μεγάλωσαν να γίνουμε από παιδιά πάλι παιδιά.
Συνθέτουν εκείνο που είμαστε και καμαρώνουν
που ναυαγούμε αφημένοι άοπλοι μέσα στην αγκαλιά τους,
μετά.
Και προσδοκούν ένα φιλί σαν ρόδο που ανάβει
αισθανόμενες τον έρωτα σαν ρίγος
που το κορμί τους περνά.
ΤΟΣΟ ΤΡΥΦΕΡΟ ΣΤΡΑΤΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΠΟΙΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΡΥΦΕΡΕΣ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή