Έχω πριονίσει τόσο ωραία το στερέωμα, που αυτό δεν πέφτει-
στέκεται επάνω μου σαν ένας συμβολικός ουρανός που πολλά και ωραία σημαίνει.
Έχω αρκεστεί σε λίγες λέξεις και μια θάλασσα-
ένα φιλί κι ένα κορμί που πάλλεται σαν την φωτιά-
μια νιώση αθώου κι ένα υποψίασμα του αδόκητου-
έχω αρκεστεί σ' εμένα και σ' εμένα.
Τώρα που σου μιλάω γίνεται κομμάτια ο καιρός- η φωνή μου
τον γονιμοποιεί και αυτός παιδώνει:
μικρά χαριτωμένα θηλυκά λογάκια που
φέρνουν μετά στα λουλούδια οι μέλισσες!
9.12.2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου