Αυστηρή σαν πόλη που γελάει δωρικά
η μορφή σου
πάλλεται και αποσαρθρώνει τα έωλα λόγια,
χτυπούνε σήμαντρα αγρύπνιας μες τον οίκο μου,
η σιγανή ψιχάλα κάνει την μελαγχολία προϊσταμένη
ένα τενεκεδένιο φεγγάρι γυρνά ξαναγυρνά στο πέλαγο του ουρανού-
ανακαλύψτε την χάρη του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου