Οικείο το Αόριστο

Οικείο το Αόριστο   σφραγισμένο επάνω

Στου λίθου το ξημέρωμα     και της ώχρας το αποτύπωμα

Αλφάβητο εύληπτο    πώς αλήθεια υπάρχουμε;    Με το ίδιο ιμάτιο

Και τις αισθήσεις οξείες    τόξο τανυσμένο και να σημαδεύει καθετί

Δείχνοντας πάλι κατά την προσευχή που δεν είπα

Άγκιστρο κυρτό, δόλωμα η ασχήμια να βουλιάξει

Αργά είναι για το κουρασμένο μου ένστικτο

Τρυγώ την ευθύνη μου και οχυρώνομαι μέσα στου φεγγαριού το φως

Των λέξεων φυλακάτορας..