Ζαβολιές όταν σκηνοθετεί η ηλικία της εφηβείας..
Μικρές αναταράξεις στον νηφάλιο κορμό
Της κατεστημένης πραγματικότητας-
Μπλαβί συννεφάκι μες το λευκό νεφέλωμα,-
Αγγίζεις τα απώτατα του νου κι ο νους
και πάλι αντιπαρέρχεται
Τα αναχώματα/
με την άκρατη αισιοδοξία του..
Ξέρω την όψη σου που κόβει σαν λεπίδα αστόμωτη,
Στο αμόνι αυτό που χτυπούν τα σφυριά της αποφασιστικότητας-
Είσαι εκεί νιότη που εκβάλλει το θάρρος μες την θάλασσα
του κερδοφόρου εγωισμού σου-
είσαι εκεί ελπιδοφόρα ηλικία που από σένα γύρω
περιστρέφεται πάντα ο κόσμος-
επαναστατικό μου μεγάφωνο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου