Κυριακή ώ Κυριακή χαρά μου!

 

 

 

 

Κυριακή ώ Κυριακή χαρά μου!

Στο φως της μέρας η άπεφθη 

εικόνα του εκστατικού ήλιου

Λάμπει. Η προτεραία λέξη 

γεννά του μηνός την συμπάθεια.

Στα παρτέρια μιλά καλοκαιριού μαλάματα 

ο βασιλικός

Κι απ’ του ασβέστη την οξύτη το λευκό χαράσσει 

το ίχνος του μες την γεωμετρία του Ιουλίου.

Τσαμπιά που δένουν τα σταφύλια και αγαλματώδεις

ελιές

Ωραία ταξινομημένες μπαίνουν 

στου κόσμου τα λιβάδια.

Εγώ που σ’ αγαπώ νίπτω τας χείρας μου

Για ό,τι πάθος από δω και πέρα θα συμβεί!