Όπου σε βρω θα γίνει ως εμεγαλύνθη Κυριακή..

Κραυγαλέο κενό μες το σκοτάδι της νύχτας, αίνιγμα ζωηρό που πλάθει

την ζύμη της μοναξιάς.

Στην κάμαρα που ζεις και ελαττώνεσαι

Τα γυαλιά ιριδίζουν και στο βάζο

Φέγγει χρυσάνθεμο και γιασεμί.

Φαρδιές πλάτες του ουρανού, αστέρια

Και ψίθυρος γλαυκής σελήνης.

Ο άρτος των νεφών μοιράστηκε

στους τυχερούς ανέμους. Έτσι

Απλά αποχρησμοδοτήθηκε η ώρα. Αμνοί

Και ερίφια σκαρφαλώνουν τα βράχια της πλαγιάς. Ο άγγελος

Ποτίζει μούστο τα ωραία παλικάρια.

Κι άλλο κρασί και άλλο

φωτισμένο ελαφρύ όνειρο.

Όπου σε βρω θα γίνει ως εμεγαλύνθη Κυριακή..