Κεφαλαία ελληνικά

Κεφαλαία ελληνικά, όπως

Σημαία ή θάνατος· κι ένας αέρας

Γυμνός, ποιητάρης

Φτάνοντας ως της Κύπρου τ’ ακρογιάλια.

Απέναντι και προς ανατολάς

είναι οι κίονες της μέρας αψηλότεροι.

Μια φλογέρα ακούγεται, ο ήχος

Από τα κοπάδια των νεφών 
αντιλαλεί ως το πέλαγος.

Η φωνή της περιστέρας όλα τ’ αλλάζει

Και οι κοιλότητες του ουρανού γεμίζουν

Λάδι χρυσό ηλιαχτίδων.

Μια βάρκα παίζει στα νερά. Τα ψαροκάικα γυρνάνε.

Η εικόνα χωρά τον εαυτό της 
επί δύο καθώς

Ο θεός φωτογραφίζει τις ανησυχίες του 
να βρει

το τρωτό το σωστό και το άπειρο..