Εφαρμόζοντας την δίψα του εγώ

Εφαρμόζοντας την δίψα του εγώ μες τις επιδιώξεις μου

Χάνομαι, δεν θα βρεθώ παρά μετά από χρόνια,

θαμμένος κάτω από μια ανυπόκριτη χλόη

Που δεν κερδίζει τίποτα μ' έναν οιονδήποτε θάνατο.



Δεν ξέρω αν θ' απομείνει τίποτα απ' τις ρομαντικές

Ιδέες μου ή θα τα πάρει όλα ο άνεμος

Ως να τα παρασύρει σ' ένα βάρβαρο μηδέν

Που δεν έχει χρεία από καμία αρίθμηση.



Κληροδοτώ αυτό που είμαι στον αθώο άνεμο

Που θα με σκορπίσει ολόγυρα

Όπως την φήμη μιας γύρης που γονιμοποιεί

Τόσα και τόσα λουλούδια. Δεν φοβάμαι



Που οι μέρες καρφώνουν επάνω μου μια στέγη από γαλάζια σανίδια

Που τα πουλιά κάνουνε κάτω τις φωλιές τους

Από την λάσπη που ήμουν που είμαι

Όταν η παρουσία μου είναι μια απουσία

Κραυγαλέα..



13.8.2010