Το νερό αφαίρεσε την θρησκεία του απ’ το μανταλωμένο καλοκαίρι

11.

Το νερό αφαίρεσε την θρησκεία του απ’ το μανταλωμένο καλοκαίρι
Αυτής της μέρας.

Ούτε σταγόνα!
Αδυσώπητος ήλιος!
Γυμνός.

Όπως να ξέρει ότι δεν έχει πάνω του ψεγάδι.

Πετούν πουλιά και πάνε.

Άλλα προς έναν άμετρο ορίζοντα και άλλα
Προς μια ουράνια προσευχή.

Αναμετρώ τον κόπο της ημέρας:
Λέξεις, λέξεις, και όνειρα.
Και στο μεγάλο μεσημέρι τίποτα
Που να είναι θνητό!

Αναπνέουν όλα μες σε μια ωραία γαλήνη!

2.7.2008