Το πρωί διαβάζει στην μέρα το φως-

24.

Το πρωί διαβάζει στην μέρα το φως-
Σαν να θέλει υπερυψώσει
Μες τον ουρανό την ευωχία των θρασεμένων φυτών.

Και τον ανάλαφρο χορό της πεταλούδας που σαν έπεσε
Από τα χέρια αρχαίου θεού, σπουδάζει
Ανεμελιά και μια ζωή σαν άστρο!

Και που υπάρχεις συνιστά περιπέτεια…

Πώς έρχεσαι να πεις ή και να κάνεις
Αυτά για τα οποία ετάχθης;

Είναι πικρό να ζεις.

Κι ευτυχώς που ονειρεύεσαι και απαλύνει
Ωραία ο βίος!

13.7.2008