17 Ιουνίου 2010

πιάνω το ενεστωτικό τίποτα.

Σκιάχτρο των ανέμων ~ με την καρδιά μου έντονα παίζεις.

Δεν μιλώ ~ είμαι ένας φιμωμένος επαίτης.

Το σώμα μου πως στροβιλίζεται
για να είναι κάποια ώρα τα χέρια μου αντένες:

πιάνω το ενεστωτικό τίποτα.

Και πόσο βάθος
οι σκέψεις του μυαλού!

Τόσο που να μην μπόρεσε δραπέτης λόγος να υπάρξει
μέσα σε μια σελίδα
που τον κατέδωσε..

28.3.2010

2 σχόλια:

  1. Το ενεστωτικό τίποτα. Αλήθεια αν αυτός ο ενεστώτας, το παρόν όπως το βλέπω δεν καταγραφεί χάθηκε.
    Βαθιά φιλοσοφικό σε βλέπω Στρατή εδώ. Δεν ξέρω αν σε ερμηνεύω καλά. Αλλά δεν μπορώ να μην ζωγραφίσω νοερά ένα "Σκιάχτρο των ανέμων ~ με την καρδιά μου έντονα παίζεις."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια καλημέρα ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ!
    Έτσι κι αλλιώς μας αναγκάζει η ζωή να φιλοσοφούμε..
    πολλές φορές και επί ματαίω..
    Και μένουμε πάντα σκιάχτρα των ανέμων ...
    "σκιάς όναρ" που έλεγε και ο παλιός εκείνος ποιητής..

    ΑπάντησηΔιαγραφή