Φταίει που είμαι πιο μοναχικός από κυκλάμινο

Φταίει που είμαι πιο μοναχικός από κυκλάμινο
Φταίει που με οξείδωσε ωραία το φως
Που να: κοιτώ κι όλα αλλιώτικα τα βλέπω:

Τα σπίτια που άναψαν το βράδυ τ' αμυδρά τους φώτα
Και τον ουρανό
Που μασκαρεύτηκε γαλάζιος-
Και τον τρόπο
Που φλυαρεί με κύματα η θάλασσα –
Και τις σκιές
Των δέντρων που επάνω πέφτουν
Στο βαρύ χώμα της γης,
Και τον άνεμο
Που περπατά σ' αυτά τα καλντερίμια που από
Δυο αιώνες τρεις και πίσω
Κάτι απόψε θυμίζουνε

Όπως μαέστρος σ' όλα είναι μόνο το φεγγάρι..

4.02.2010