Το υλικό του φεγγαριού είναι αμαρτία

Το υλικό του φεγγαριού είναι αμαρτία
το υλικό της σκέψης είναι αμαρτία
ο δρόμος πάει από την καρδιά στα αισθήματα
ένας παράξενα ωραίος δρόμος.

Κρατώ το μανίκι της νύχτας, είμαι εντολοδόχος
της πικρής συντροφιάς της.
τα άστρα της με πυρπολούνε ολόκληρο.
γίνομαι ένας δαυλός που φρενιασμένα τσιρίζει
να μην του λείψει το ιδεατό μακάριο φως!

Αν αφεθώ να με πάρει ο άνεμος
η φωνή μου όλη γαλάζια βυθίζεται
μέσα στο πράο καλοκαίρι
που κρατώ αυτήν την ανάμνηση του ουρανού που μέσα μου
σταλάζει με θεότητες παλιές και ξεχασμένες..

11.12.2009