Τρέχει το ζεστό νερό στο σώμα μου και το κουρασμένο σώμα μου
το δέχεται σαν ένα ευγνωμοσύνης δώρο-
μετά από μια δύσκολη μέρα…Έχω
θυσιαστεί σε πικρά μεροκάματα και ξέρω
πως γίνεται να φας ένα πικρό ψωμί. Έχω πονέσει
όλος..
Τώρα οι εποχές με αναγκάζουνε να λέω και κάτι που ποτέ μέσα μου δεν ψευτίζει
και καμαρώνω που λικνίζονται πάνω απ' το κεφάλι μου
υπόλευκα τα σύννεφα να γίνουν
μέσα στο ποίημα μου μια απλωμένη νότα που
γαληνεύει την ψυχή μου που αβροφροσύνη της ευγένειας των λέξεων ζητάει..
24.11.2009
Καβάλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου