Να είναι μία άκαιρα ποιητική θέατρο νύχτα

Να είναι μία άκαιρα ποιητική θέατρο νύχτα
και να πηγαίνεις γυρεύοντας όπου όλοι οι κόσμοι μέσα σου σκοτεινιάζουν

ο αέρας ξαφνιάζει τα παραθυρόφυλλα
και τα παρατημένα πάνω στο τραπέζι της αυλής παλιά σου τετράδια.

Να ακούς που ως τα χαράματα τρίζουν όπως να ωριμάζουν οι ιδέες
σαν φρούτα μέσα σου-
να ακούς
που εσύ αλήθεια μήγαρις άκουγες ποτέ σου…

Καθόλου, τίποτα να σε γερνάει…
Πεισματικά έφηβος να επαγγέλλεσαι έναν αισιόδοξο δάσκαλο
που ανοίγει μια πόρτα να εισχωρήσει το φως….

24.11.2009
Καβάλα