Γιατί με στοιχειώνεις ήλιε και πώς;
Χρυσά γράφονται τα άμφιά σου μέσα στις σελίδες..
Κι εσύ χρυσός που ακονίζεις τις κορφές των δέντρων που ξυπνούν
μέσα σε μια ποιητική διάρκεια..
Με δίδαξαν τα νερά έναν πληθυντικό μεγαλοπρέπειας:
πώς να σωπαίνω
κοιτώντας γύρω μου
που πράσινα όλα
ζυγίζουν ένα γαλάζιο επάνω τους..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου