Αποχαιρετώ την μέρα κι ένα τραγούδι νύχτας ωραία που λέγεται

Αποχαιρετώ την μέρα κι ένα τραγούδι νύχτας ωραία που λέγεται
από την βραδινή ορχήστρα των άστρων-
παίζει ανταύγειες ασημένιες στην καρδιά μου.

Ένα τριζόνι που βαστά τον δικό του ρυθμό:
ροκανίζει με αρχέγονο τρόπο την απλωμένη σιωπή-
ιερά και τελετουργικά -σαν να ξέρει τι κάνει..

Με θρησκευτική ευλάβεια εξαπλώνεται ο άνεμος-

Θωπευτικός πάνω από το φωσφορίζον γιασεμί
και τις φουντωμένες φρεσκοπλυμένες νεραντζιές
που ωραία μυρίζουνε..

Είναι μια άγουρη Τετάρτη..

Ένα άνθρωπος ξεκινά για την δουλειά έχοντας στις επιθυμίες του
ένα δειλό όνειρο
και μια όμορφη σκέψη..