ΣΥΜΒΑΝΤΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

ΣΥΜΒΑΝΤΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ



Τρεχάλα ο άνεμος μέσα στην όραση
τοπία μεσημεριανά ηλιόλουστα
οι μήνες δώδεκα να παραβγαίνουν στο λιθάρι-
σκυθρωποί
άγριοι:

βουίζει μια ψυχή αφόρητη-
η σελίδα της ιστορίας δεν γυρίζει, σκίζεται-
πάνω στο άσπρο μάρμαρο μια σαύρα πράσινη
αμφισβητεί την δόξα κάποιου αθανάτου:
ο τάφος..

Οι στoλές της σφήκας είναι κεντρί, δηλητήριο-
επιτίθεται λυσσασμένη-
κεντρώνει το στρεβλό μνημονικό-
με συνείδηση πόρνης η ζωή καυχιέται το ξέπεσμά της.
Αύριο από το όπιο της χαράς η θέλησή μου.

Αυλίδα 10/8/82