ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Οι μέρες δεν μου πάνε
Τις φορώ κατάσαρκα
Σαν το πουκάμισο του Νέσσου
Γίνομαι αγαλμάτινος
Η μουσική με ζώνει
Η σιωπή γύρω μου κάνει αυλάκια
Ρέει ο ιδρώτας
Η μοναξιά καίει ψυχές
Ανεβαίνω
Βράχο ελληνικό
Κάνω Ζάλογγο πρόλογο στο ποίημα…
13.8.1983
Ζούμπερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου