Αφομοιώθηκα από τα πράγματα·

30.

Αφομοιώθηκα από τα πράγματα· τα δέντρα περιέχουν
Το αίμα μου·
Αυτά είναι οι εκκλησίες μου, λέω.

Τα προσκυνώ όπως να είναι εικονίσματα, να
Περιέχουν θεό (ήξεραν οι αρχαίοι)-
Προσπαθώ να έχω μια σοφία ταπεινού
Ανθρώπου που γνωρίζει ότι σ’ όλα γύρω μας υπάρχει
Ένας θεός
Κι ελπίζει.

Μπορείς να με βρεις πίσω από το κάθε σιωπηρό
Δευτερόλεπτο. Μπορείς να με αγγίξεις
Όπως την θάλασσα που ένα πρωί
Λαχτάρησες να ρθεις κοντά της κι έπεσες
Στην αγκαλιά της να σου σβήσει όλη την θλίψη.

Τα νερά με την ευθεία
Συγχώρεσή τους είναι μια λυτρωτική
Προσευχή της δροσιάς.
Σου δείχνουν πόσο επίπεδα θα πρέπει να στοχάζεσαι
Για να σωπαίνεις το κατόπιν πιο σοφά-
Τώρα..

Χωρίς επάρσεις, κομπασμό, χωρίς
Θρησκείες, χωρίς
Βάρος ψυχής.

14.7.2008