Τόσο επικό το κυπαρίσσι που δεν χωρά ούτε μέσα στα χρόνια

60.

Τόσο επικό το κυπαρίσσι που δεν χωρά ούτε μέσα στα χρόνια
που ζει..
Τόσο λυρικός ο αέρας που του περισσεύουν αισθήματα φιλίας.
Οι λεμονιές που φτάνουν στα μέλλοντα-
δίφορες -σαν την γνώμη της θάλασσας..
Το μάρμαρο του πόντου γαλανό κι αρχίζοντας να ιριδίζει..

Οι φωνές των παιδιών ευτυχίες
που υπόσχονται την ζωή που θα φτάσει στο αύριο..
Ο ήλιος..
αφέντης του μεσημεριού..

Χιλιάδες τζιτζίκια τετερίζουνε
αφήνοντας να γίνεται πιο σίγουρο το καλοκαίρι..
Στα ρηχά των νερών ο πιο απλός αχινός
που απειλεί να πληρώσεις το τίμημα..
Γαλαζοπράσινα, ζεστά νερά..
Ιουλίου του ευκράτου!
Ζώντων κι αποθαμένων κατανυχτική προσευχή!