Αιθέρια είσαι μάτια μου, αιθέρια και ουτοπική!
Μπορώ να σε φιλήσω, να σε κλείσω μες την φαντασία μου, στολίδι
ενός άυλου κόσμου;
Πως σε παραφυλάει η σκέψη να σε ντύσει με μια μεταξένια
Ποίηση! Κι εσύ
Στεφανωμένη με λουλούδια που ομιλούνε,
Περπατάς από όνειρο σε όνειρο,
νεύοντας στα όμορφα άστρα να σε φωτίσουν
απόκοσμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου