[Ετούτη η αράγιστη συγκομιδή]

 Ετούτη η αράγιστη συγκομιδή

Λύπης όπως την συλλέξαμε μες τον χειμώνα

Πολύ μας γκρέμισε σε σκοτεινό μαρτύριο

Και κολασμένο. Δεν υποψιαστήκαμε

Ότι περνάει η ζωή και κούφια μένει

Σαν ενός τζίτζικα το άμοιρο κουφάρι που

μένει στο δέντρο γαντζωμένο εκεί

Μνήμη μιας κάποτε ζωής και μίας περασμένης

Ευθυμίας!