Έρωτας αιμοδιψής και φαινόμενο…

 

 

 

 

 

 

 

Το σώμα σου κρυστάλλινο και αποφασισμένο

να ‘’νιώσει’’·

κρατά καλά τα μυστικά του· ζητά

να πρωταγωνιστεί-

το σώμα σου!

 

Με μια βαθιά φωνή πόθου στ’ αγρίμια

ομοιάζει

και στα δυνατά ρυάκια:

Παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του·

 

Κι όταν το συναντώ

 

Με αφανίζει ενώ εγώ νομίζω επιπόλαια πως θα επιπλεύσω

σ’ αυτόν τον μέγα σου ωκεανό ο δυστυχής!