υπάρχω σαν παραμυθένιος γίγαντας που φοβήθηκε να αφήσει τα πλάσματα να τον πλησιάσουν. στην ιστορία μου εύθρυπτες αξίες και λυπητερά γεγονότα. τι να σε εντυπωσιάσει η εποχή; την σιχάθηκα!! ; άνοιξα ένα λαγούμι, μπήκα. αιωρούμαι πάνω από πολύχρωμες λέξεις. τρυπώ το τσόφλι της πραγματικότητας. κοντρολάρω μια τιποτένια ανάγκη για μία λύπη φονιά. πώς να ομολογήσω πεταλούδες μες τον βοριά που με κυνηγά; σου ανήκω στο μέρος που έχω σβηστεί, ακούγοντας την μουσική που η θάλασσα μόνο συνθέτει. ο άλλος είμαι ένα φλύαρο ποτάμι που διαβάζω κι άλλο το μέσα μου. κι άλλο. κι άλλο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου