Η
σελίδα του απογεύματος σαν ένα εκατόφυλλο ρόδο ανοίγει
Και
εντοπίζεται των καθαρμών το φθινόπωρο.
Πόσο
ωραία μου λείπεις!
Εκπυρσοκροτεί
η φωτιά σου μέσα στον νου μου.
Ο
ουρανός έχει το καλοκουρδισμένο βιολί του
Ακουμπισμένο
πάνω στα γόνατα της Αλήθειας.
Μόνο
εγώ σε καταλαβαίνω απόψε, μόνο εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου