αρχοντοπούλα του όρθρου.

το τοπίο θα είναι μια λίμνη και μια θάλασσα
κι εσύ που θα συσκέπτεσαι με την μουντάδα του νου σου
θλιμμένη και ζητώντας άσυλο μες την σιωπή
αρχοντοπούλα του όρθρου.
η γη θα κλαίει μαζί σου
τα δέντρα θα λυγίζουν κρύβοντας την κατάνυξη
ο αέρας θα περνά και θα μαλώνει τον περίγυρο
θα υποφέρεις.
όταν νυχτώσει η μπόρα θα είναι μια μοιρασμένη εκδίκηση
πάνω στην φύση και πάνω στα πράγματα
θα κοιμηθείς κλείνοντας τα βαριά παράθυρά σου
και θα ονειρευτείς μια μέρα αισιόδοξη..