Ανθίσταται μέσα μου ο εαυτός, με νικάει·
Πού με είδα πού με ξέρω, ίδιος δεν είμαι με κείνον που νόμιζα,
Χαρακωμένος απ' αρχής, τελαλώ και μήγαρις έχω
Προκοπή στην απώλεια.
Αν με ανακαλύψεις ψάχνοντας μες τις παρόδους, τα σκοτεινά
Σοκάκια της συνείδησης, να γεύομαι ένα φως που το φαντάστηκα, μην αποκαλύψεις
Πως έκλαψα πάνω στο μάρμαρο της ελπίδας, πες
Πως θράφηκα μόνο με καυτές ουτοπίες..
Πού με είδα πού με ξέρω, ίδιος δεν είμαι με κείνον που νόμιζα,
Χαρακωμένος απ' αρχής, τελαλώ και μήγαρις έχω
Προκοπή στην απώλεια.
Αν με ανακαλύψεις ψάχνοντας μες τις παρόδους, τα σκοτεινά
Σοκάκια της συνείδησης, να γεύομαι ένα φως που το φαντάστηκα, μην αποκαλύψεις
Πως έκλαψα πάνω στο μάρμαρο της ελπίδας, πες
Πως θράφηκα μόνο με καυτές ουτοπίες..
Ομίχλη έχουν οι ψυχολογίες μας... SP
ΑπάντησηΔιαγραφή...ομίχλη, χιόνι, πάγο...
Κάποιοι Φίλοι "έφυγαν"
κι η φυλακή
όλο και γεμίζει...
Να είσαι πάντα καλά.
Όλοι σας.
Ο Δημήτρης στέλνει χαιρετισμούς.
Φιλί,
Υιώτα
"αστοριανή" ...
ΝΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και να 'χει ας μένουμε αισιόδοξοι κάτω από τον ελεητικό ήλιο.
Σε φιλώ χαιρετισμούς στον Δημήτρη σου..