Ένα κρυφό συμπέρασμα..

Ένα κρυφό συμπέρασμα,
στην άνω Πόλη των συναισθημάτων,
μπορεί και για καλό
να λείπουνε όλοι,
άδειασε το προάστιο, 
κανείς δεν ακούει
το πουλί που τραγουδά,
ο ήλιος ψήλωσε και γλύκανε η μέρα,
ο θεός πρόβαλε κάτω απ' τα σύννεφα,
χαμογέλα,
το ρήμα σου αξίζει πολλά ουσιαστικά και,
κάποτε,
θα κρατήσεις το σκήπτρο της χαράς πατώντας
την μελαγχολία σου κάτω.

Να συμπέρασμα:
να είσαι μουδιασμένος, σαν το φοβισμένο ελάφι και, να σου δίνει,
ξαφνικά,
θάρρητα η ζωή.

Όλα πλήθυναν σε σημασία,
εσύ που ξέρεις από σιωπές το αισθάνεσαι:
υπάρχει μια αδιόρατη νίκη-
σαν μία προσευχή που προσεγγίζει ιερότητες, από πολλού
λησμονημένες- και
είσαι εδώ,
που το μεσημέρι γεύεται την ηλιαχτίδα και ντύνει το βλέμμα σου
με την πορφύρα της ελπίδας..