ο πόθος στερεωμένος μέσα στην γυμνή ατμόσφαιρα

Πατήματα στην άμμο και το ερωτικό φεγγάρι,
άδηλο και κανονιοφόρο, άσεμνο, καθώς
το θέλει η νύχτα, χτυπά επάνω στα ντουβάρια και βοά
άσκοπο αίμα.

Και ο πόθος στερεωμένος μέσα στην γυμνή ατμόσφαιρα
σαν αναβράζον δισκίο που τρέπει το πιο ακραίο συμπέρασμα
σε νόημα- α, ο πόθος!

Ντύνεται υποταγή για να νικήσει και σε συλλαμβάνει ξανά
να τον ακολουθείς και άκρη μην βγάζεις
με την σαγήνη του.

Φυτά που ομιλούνε, δασύτριχα, λαυρεωτικά, μανιασμένα,
τρέχουνε να κρυφτούν μες τον βοτανικό κήπο
του Οκτωβρίου, φυτά κατανυκτικά

Στεφανώνουν το ωραίο κεφάλι σου, πριν έρθει το βράδυ και οι σιωπές ενωθούνε
στο μικροσκοπικό Πουθενά που βρίθει χίμαιρες και αποστομωτικά επιχειρήματα που ούτε θα αντικρούσει η νύχτα.