Μια ασύφταστη ποίηση ζώνει την Κρήτη

Κι η νύχτα γελά και η σελήνη. 

Απογειώνονται λόγια. 

Μια ασύφταστη ποίηση ζώνει την Κρήτη 

απ άκρη σ άκρη. 

Γελώ απ τα κατάβαθα. 

Δονούμαι. 

Παντού και γύρω μου μέγας καημός.