Σχοινιάς 16 Αυγούστου 2016

Πλαγιοκοπούν αέρηδες την σχεδία του ύπνου και
Όρτσα σηκώνεται το λυρικό σκαρί
Των ονείρων. 
Με φούρια και με πείσματα.
Κολυμπώ
Και στα βαθιά η αρμύρα παίζει με τον ουρανίσκο μου
Ψήγματα όλη.
Η θάλασσα
Υπερτερεί με τον αιώνιο θρύλο της κι η ώρα
Του μεσημεριού καλά με ζώνει
Όπως ο ήλιος με διαλέγει για εκλεκτό.

Ένιωσα κι είπα- είδα τον βυθό
Να στέφεται με το καλόγνωμο φύκι και 'κει
Στα ήσυχα της άμμου,
κάπου ανάμεσα, ο σπάρος
Ασημίζει κι αντιλάμπει
στην ατμόσφαιρα
Των σκοπών και των υδάτων..