Σκοτεινό πρωί..

Τι πολεμόχαρος κόσμος- και πώς μπορεί

Να οργανώνει εμφύλια τα ματωμένα παιδιά του!

Σκοτεινό ξημέρωσε το πρωί.

Σκοτεινά η οικουμένη που σκέφτεται!

Ψάχνω πίσω από δύσκολα παιχνίδια να καταλαβαίνω

Τι πουλιέται και σε ποιόν, με ποιο αντίτιμο, αν έτσι πρέπει

Ή αλλιώς, πού οδηγεί

Η απελπισία- πώς αμαυρώνεται

Ο ηθικός διάκοσμος, πόσο ο άνθρωπος

Στο αγρίμι επιστρέφει…

Σκοτεινό ξημέρωσε το πρωί.

Στην ζέστα θυμήθηκαν όλα να είναι απίκο

Κι εκεί τα τζιτζίκια. Ιούλιου μεσούντος- τι διαβάζω

Κι είναι παρήγορο να σε κοιτώ καθώς κοιμάσαι

Ακόμα και ο ύπνος σου απέχει

Μίλια ερωτικά απ' την πραγματικότητα;

Σκοτεινό ξημέρωσε το πρωί.

Οσμή από μπαρούτι έζωσε τον νου μου.

Πάλι ο κοσμάκης θα γευτεί τα δάκρυα.

Πάλι η γη θα καταπιεί τους αθώους νεκρούς της.