Κάπου ανθίζει μια αρετή κήπων
Κάπου ευδοκίμησε σθεναρά ο Ιούνιος
Φεγγάρια μίλησαν το βράδυ και την μέρα χαθήκαν
Ένας ήλιος έλαμψε αήττητος αυτοκρατορικός
Κουβεντιάσαμε είπαμε τόσα μας σώθηκε η φωνή
Κράτησα το χέρι σου μες το δικό μου μας νανούρισε ο άνεμος
Η μέρα ήρθε πιο γλυκιά να μας χωρίσει και να μείνουμε με αναμνήσεις
Που κυλούν στον χρόνο όπως τα δάκρυα στα μάγουλα..
Κάπου ευδοκίμησε σθεναρά ο Ιούνιος
Φεγγάρια μίλησαν το βράδυ και την μέρα χαθήκαν
Ένας ήλιος έλαμψε αήττητος αυτοκρατορικός
Κουβεντιάσαμε είπαμε τόσα μας σώθηκε η φωνή
Κράτησα το χέρι σου μες το δικό μου μας νανούρισε ο άνεμος
Η μέρα ήρθε πιο γλυκιά να μας χωρίσει και να μείνουμε με αναμνήσεις
Που κυλούν στον χρόνο όπως τα δάκρυα στα μάγουλα..
"... να μείνουμε με αναμνήσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου κυλούν στον χρόνο όπως τα δάκρυα στα μάγουλα.. SP "
...και να ήμουν νέα...
και να... μην ήμουν αδελφή σου...
ΑΧ! βρε Στρατή μου, αυτή σου η τρυφερότητα
που ευλογεί τους κήπους για να ανθίζουν...
"αστοριανή" ΝΥ
Βλέπω μία την ψυχή μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήπερπατεί μες τα άδεια δωμάτια
του αιώνα-
βρίζοντας τόσο μυαλό μπαγιάτικο
μες τα κρανία των ανθρώπων.
Γύρευα την δικαιοσύνη-πόλεμος
γύρευα την αγάπη- η κακία!
Ο εαυτός μου ένας θε μου!
πως να τα βγάλει πέρα με ένα μηδέν
που τείνει στ’ άπειρο;
Δέχεται τόσους αριθμούς να ζευγαρώσει που στο τέλος
βγαίνει μπαστάρδικο αποτέλεσμα από μνήμες που απώλεσαν
την πιο δική μου ευτυχία.
Όταν οι ώρες μου θελήσανε αρίθμηση…
Αυλίδα 10/8/82
Γύρευα την δικαιοσύνη-πόλεμος
ΑπάντησηΔιαγραφήγύρευα την αγάπη- η κακία! ... ΣΠ
...κι ακόμη!
δεν σταματούμε...
μα ο ουρανός πλέον δεν αντέχει
τόσα
καταστραμένα μυαλά...
Φιλιά,
Καλή εβδομάδα...
Υιώτα