17 Απριλίου 2016

Κόπος…





Στα δάχτυλα το ξύλο φωνάζει· εύθρυπτος πόθος, μπαρουτογεμιστός· στην ακοή, μουσική που εξέχει-
Όλα τα έγχορδα μεταφρασμένα, όλες οι αντοχές
Κουρασμένες- δούλεψα μέχρι πόνο, στον ύπνο μου
Η ρωγμή φέρνει του ονείρου το φως πίσω από το μαξιλάρι μου· α ωραία
Που ένιωσα τον κόπο και που μου απίστησε η ζωή!

2 σχόλια:

  1. μίλα μου ζωή- αποκοιμήθηκα ανάμεσα στις λεμονιές.. SΡ

    λεμονιές-πορτοκαλιές---

    ...Σπίτι, περιβόλι μου... Άλλαξες... άλλαξα... σμικρήναμε...

    Καλή εβδομάδα!

    Φιλί,

    Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  2. Ως εμεγαλύνθη η μικρότητα στα μάτια μου!
    Δεν την φοβάμαι.
    Αγαπώ αυτά που περιέχω.
    Και με τούτα πορεύομαι.
    Φιλιά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή