Περιουσία…

Τα αληθινά ποιήματα γεννιούνται ανάμεσα σε κραυγές και έναν κόσμο που αλλάζει.

Α πουκάμισο ιδρωμένο από την αγρύπνια- κι η φυλακή είναι θαρρείς εσωτερική φυλακή..

Κομματιάζομαι και νυχτώνει σε χρόνο που δεν περιμένω.

Ταξιδεύω κι ενώ οι προσανατολισμοί γύρωθε και παντού ακριβαίνουν.

Μπορεί να νοστάλγησα απόψε το πειθήνιο φεγγάρι

Και την περιουσία του ήλιου που μοιράστηκε ανάμεσα στα ποθητά αναμάρτητα ρόδα..