Νταούλι της αποκάλυψης..

Λουλούδι που άναψε όταν η μέρα ξυπνούσε,

τιναχτό άνθος που μπουρλοτιέρης γίνεται

της ευωδιάς,

στην καρδιά μου

ο ύμνος της αυγής,

το καθαρό ελιξίριο της φωτιάς

όπου βρίσκουν την έκφρασή τους όλοι οι καθαρμοί-

Σε βρήκα με βρήκες, η ζωή προχώρησε κραυγαλέα και δυνατά·

επίγραμμα του φωτός μόλις που σκοτεινιάζει, μόλις

που ο ουρανός φορά τα πένθιμα κουστούμια του-

διεκδικώ ένα πάθος που με κατατροπώνει και με μεθά

θέλοντας με την πολλή αμαρτία μου να αγιάσω..