Παφλασμός των υδάτων..

Σιωπηλά, επισκέπτομαι το ύψος σου και ακούω

τον βράχο που ερμηνεύει θάρρη και θάλασσα.

Αφρίζουν τα νερά- η σκέψη, όπως κι εσύ την τσιγκλάς,

και εκείνη, αφρίζει.

Το μεσημέρι είναι ένα γραμμάτιο ζέστας.

Όταν ξοφλήσεις τις ηλιαχτίδες, η μέρα

θα είναι μια αποταμίευση που μπάζει

μνήμες και μελαγχολία.

Ο Αύγουστος θεϊκές καταβολές έχει και

στεφανώνεται με επική γαλήνη των φυτών..