Το κάστρο μου…

Διάλεξε έναν ήχο που ροκανίζει το στερέωμα,

Όλος ο πόνος μου είναι ήχος,

Κι αν κοιμηθώ

ξύπνησέ με ανάμεσα σε κείνα που ομολογείς το απόγευμα,

Όταν

Εσύ που είσαι αβροδίαιτη χτυπάς παλαμάκια στον χορό των πουλιών

Και μες την σιωπή αμέτρητα σημάδια έρωτα καταδεικνύεις

Σαν αναρχία να βασίλεψε απόψε των φιλιών

Και να καταλύθηκε

το διστακτικό της προστακτικής μου έωλο κάστρο..